Kunst uit het café

Mijn zoektocht die dag,
naar schoonheid, naar kleur,
naar contrast tussen daken
voorbij een vaal ochtendlicht.
Werd net als de zwaluw,
in dat vormloze grijs,
die zaterdagochtend,
een levend gedicht.

De tocht leidde mij
langs leegstaande panden
waarin ooit volle schappen,
achter heldere ruiten
nu een vergezicht staart.
Onaangeraakt eenzaam,
verlangt naar een beter bestaan.

Een toekomst daarbuiten.

Dorstig naar meer
vervolg ik mijn tocht.
Totdat een wonderschoon kleurenpalet
Zeg maar gerust,
een meesterportret,
zegt
“Welkom, wat leuk dat je er bent.”

De koffie went en
ze glimlacht mijn dag in bloei.