Ik houd van jou, ook al durf ik het niet te zeggen

gericht aan de persoon van wie ik hou

Je ziet niet hoeveel je betekent voor mij,
Maar als ik je zie maak je me altijd blij,
Een dag zonder jou,
Is een dag met een vreselijke kou,
Een kou van verdriet,
Omdat ik jou niet ziet.

Ik wou dat ik je kon vertellen hoeveel ik van je houdt,
Want je bent voor mij van goud,
Maar ik durf het niet,
Want anders gaat onze vriendschap misschien teniet,
En dan zie ik je nooit meer,
En nu zie ik je gelukkig nog keer op keer.

Ik wou dat het allemaal wat makkelijker was,
En dat we nu samen zaten op een terras,
Vol met liefde van beide kanten,
Kijkend in jou ogen van diamanten.

Ik ben bang dat ik je zal verliezen aan een andere man,
Maar wat moet ik dan?
Ik zal van niemand meer houden zoals ik houd van jou,
Want je bent een prachtvrouw,
En ik zal niet weten hoe ik zonder jou moet,
Het lijkt wel op een film uit Hollywood,
Maar films lopen toch altijd goed af?

Wil je me een kans geven,
Om samen met jou te leven?
Ik wil je hart veroveren,
En hem dan betoveren,
Ik zal hem betoveren met liefde die niemand je kan geven behalve ik.

Je zal je wel afvragen van wie dit gedicht nou is,
Maar dat blijft voorlopig nog verborgen in de wildernis,
Als je voortaan goed oplet,
Zal je erachter komen wie dit gedicht heeft opgezet.