vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Papa, tis voorbij.
Papa,
Je bent en blijft m'n vader,
dat is een feit,
maar de tijden met jou zijn verleden tijd,
de ritjes op de motor,
een terrasje in de stad,
die tijden heb ik gehad,
ben opnieuw begonnen,
maakte een nieuwe start,
ik kan het niet geloven,
maar je zit nog altijd in mijn hart.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-05-2011
Over dit gedicht
Toen ik dit schreef miste ik mijn vader echt heel erg & had ik een schuldgevoel over al die dingen die ik gezegd en geschreven heb.
Geef uw waardering
Op basis van 29 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Schuldgevoel SpijtReacties op ‘Papa, tis voorbij.’
-
ken dat !! :$
maxime cristiaensen - 14-01-2013 om 16:42