Afscheidsbrief, Tante Riet
Lieve tante Riet,
Graag wil ik nog eenmaal iets voor u schrijven.
En u laten weten dat u in mijn herinnering zal blijven.
Ondanks de pijn die mijn hart doorboort
Niet wetende of u dit nog hoort.
Ga ik nu zeggen wat ik vind dat ik moet doen
Over de tijd van nu en de tijd van toen.
Nooit zal ik vergeten toen mijn moeder zei
Lieve kinderen, luister eens naar mij
Tante Riet heeft kanker en is niet te genezen
De onderzoeksuitslagen hebben dat bewezen
Wat ze nu doen is een poging tot het rekken
En de klachten en pijnen te bedekken.
Tante Riet is een vrouw dat geeft niet op
En voelt zich ondanks alles top
Toen kwamen de medicaties en u werd kaal
En ik stuurde u een kaart met een heel verhaal
Nog nooit kwamen woorden zo moeilijk uit mijn pen
En dat terwijl ik meer van het schrijven ben
Mijn tante Riet is gestorven, ze is niet meer
Dat bericht, die feit, doet me nog steeds heel zeer
Tranen over mijn wangen, mijn lichaam is moe
Met knikkende knieën naar de condoleance toe
Wat moet ik zeggen tegen familie Schut
Want alles wat ik zeg heeft zo weinig nut
Geen woord verzacht de pijn en verdriet
Als je nooit meer je vrouw of moeder meer ziet
Het leven gaat verder, voor tante Riet hier niet meer
Maar ik weet 100% zeker dat zij zal leven bij de Heer
Reacties op ‘Afscheidsbrief, Tante Riet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!