geen toen, maar nu
met gesloten ogen denk ik aan toen.
toen, toen alles nog een perfect leventje was.
toen, toen pappa en mamma nog bij elkaar waren,
geen ruzies, geen geschreeuw.
toen, toen naar school gaan leuk was omdat die juf zo lief was.
toen, toen je verkering had, alleen wist je niet eens wat het inhield.
toen, toen je nooit bang hoefde te zijn,
mamma en pappa beschermde je.
alles is anders nu.
niks geen perfect leventje.
pappa en mamma uit elkaar,
veel ruzies en geschreeuw gehoord.
met tegenzin naar school, omdat je gepest word,
nu weet je hoe het voelt, als je hart word gebroken.
nu ben je bang, van alles dat er nog komt.
toen, toen, toen.
toen is niks.
denk aan nu.
denken aan het verleden, doet alleen maar pijn.
Reacties op ‘geen toen, maar nu’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!