1001 Gedichten
Papa, nu weet ik wat ik voel
Papa ik was 3 toen je vertrok,
Dat was de laatse keer dat je de deur dichttrok.
Ik zag je nooit meer,
En elke dag hoopte ik het weer.
Kom je weleens terug,
Maar alles wat ik hoorde was een kuch.
Maar nu hoef ik je nooit meer te zien,
Zelfs al ben ik achttien.
Ik wil je nooit meer horen,
De enige keer was toen ik werd geboren.
Drie jaar lang was je bij mij,
Maar nu ben ik dol blij.
Zonder jou zit ik goed,
Dat komt,Nou ik heb het geévrt van me moeders bloed.
Nu weet je hoe ik me voel,
Nu snap je wat ik bedoel.
Reacties op ‘Papa, nu weet ik wat ik voel’
-
heey heel mooi gedicht...ik snap je wel...mijn vader was ook een klootzak .....
meisje - 01-05-2011 om 22:43
-
dit had je nooit moeten doen! mijn vader is overleden, hier krijg je zoveel spijt van!
doei - 02-05-2011 om 22:13
-
@ Ik kan er niks aan doen dat jouw vader overleden is, gecondoleerd. Maar mijn vader was een klootzak. Je hoefde er niet op te klikken. Ik krijg nergens spijt van, als hij dit leest weet hij hoe hij werkelijk is. @ meisje : dankjewel <3
Naomi - 28-07-2011 om 20:13