TrençÃn
Ik wil zo graag
Weer eens zien
Hoe het dondert
Boven de Tatra
Hoe mensen
Dronken door de
Donkere straten van TrençÃn “lopenâ€
Want die gasten liepen er genoeg
Weer zien
Hoe iemand gigantisch verliest
Van een potje poker
Ik wil weten
Hoe het er nu uitziet
Of de akker er nog is
De mensen er nog zijn
Van toen…
Ik wil erheen
Want ik weet
Dat de mensen die er wonen
Me niet verstoten
Omdat ik van alles wat ben
Omdat die mensen respect hebben
Voor jou, voor mij
Ga je mee
Maak me blij
Dan gaan we
Met zeven man
Slovaaks praten
Slovaaks doen
Zoals niemand dat kan
Ons er thuis voelen
Niet meer gepest worden
Niet meer in de steek gelaten worden
Niet meer gewantrouwd worden
BUT LIVE IN PEACE
ALE ZIT’ V MIERI
Wat een verlangen
Wat een gevoelens
Ik lijk wel verliefd
Ik lijk wel te geven
Ik lijk wel te zweven
Vanzelf naar
TRENÇÃN
Reacties op ‘TrençÃn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!