In een bevroren ziel,
In een bevroren ziel,
Helemaal koud, met een verlatend geloof,
Je ziel is bevroren, je hart is doof,
Geen warmte, kun je nog ontvangen,
Je sluit je af, je zit gevangen.
Je leven, ziet er zinloos uit,
In een bevroren ziel, je snuift,
Drugs heeft van je leven, bezit genomen,
En Allah, ben je helemaal vergeten, verloren.
Verlangend, naar dat ene moment,
Dat je kreeg, bij je eerste trek,
Nooit komt dat weer terug, met drugs,
Verslaving, je ondergang, geen rust.
Je leeft nu, in een bevroren ziel,
Dat geen liefde meer kent, of ziet,
Eenzaam slenter je langs de weg,
Alleen met soortgenoten, die je nog kent.
Maar Allah is barmhartig genoeg,
Stop de drugs, dan komt het goed,
Om je bevroren ziel, weer te ontdooien,
Je zult zien, je leven zal zich herboren.
Kinderen in de Islaam, en daar buiten,
Laat je niet verleiden, en misbruiken,
Het woord van Allah, is de drugs die werkt,
Dat zal iedere keer, zichzelf weer, overtreffen.
Ingezonden door
Geplaatst op
11-02-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AllahReacties op ‘In een bevroren ziel,’
-
Jij meisje , jongen, man of vrouw, Die mijn gedichten systematisch afkraakt met 1 ster, Elke dag weer, en zeer onterecht, je hebt geen kennis. Maar wat de reden daar ook van is , weet je, jij staat op een dag ook voor God.
Said Mondria - 11-02-2010 om 11:22