Vlindertje,...
Een vlinder kwam op mijn hand rusten,
vertelde me dat hij de rust niet meer kon vinden
dat hij gevochten had tegen het verdiet van alle sterkste winden
maar hij zich nooit met het geluk had kunnen binden
In zijn kleuren stond geschreven
dat hij had gevochten tegen het leven
hij is niet heel lang gebleven
want hij vloog tot op jou hand
de zoektoch naar de eeuwige rust
het einde van de pijn
heeft jullie met elkaar verwant,
Jij werd die mooie vlinder
hij werd een stuk van jou
van mijn hand weggevlogen
vond jij in hem,
de rust die je altijd al vinden wou,
vaarwel, mijn vlindertje,
Vlindertje, waar ik zoveel van hou,...

Ingezonden door
Geplaatst op
28-01-2010
Over dit gedicht
Een vlinder tegen komen, als een vlinder heengaan, en de rust vinden
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfdodingReacties op ‘Vlindertje,...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!