vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Respect,
Respect,
Niet gesplitst en niet gespleten.
Maar met een hart en een geweten.
Ik bent alles en toch niets.
Moet wel, mag wel, of zoiets.
Wankelbaar en in stil zwijgen.
Zit ik dagen vol te krijgen.
Moet zo zou het moeten heten.
En veel respect van hen die weten.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-12-2009
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevenReacties op ‘Respect,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!