vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
hart van steen?
Een brok in mijn keel,
tranen in mijn ogen.
Mijn mond is droog,
en voel mij bedrogen.
Zoveel mooie woorden,
fluisterde je naar mij.
Maar niets was waar,
want jij had al een ander aan je zij.
De tranen rollen over mijn wangen,
en bijt in mijn kussen van boosheid.
Dit had nooit zo moeten gaan,
heb jij dan geen spijt?
Maar jij zal niets merken,
en je leeft langs mij heen.
Dit doet zo veel pijn,
heb jij dan een hart van steen?
Reacties op ‘hart van steen?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!