Dwaling,
Dwaling,
Ik hou van Allah, heel intens,
Daarom geef ik ook veel, om mijn medemens,
Hen gun hun het Paradijs, als aan mij zelf,
Ze zijn mijn broeder en zuster, dus ik ontferm.
Als iemand aan het dwalen is,
Dan doet mij dat zeer, ik snik,
Treed hen met liefde, naar hem tegemoet,
Met de Salaam Alaikoem, vrede's groet.
Omwille van Allah, praat ik met hem,
Over hun dwaling, en dat Allah hem kent,
Dat zijn daden worden geregistreerd,
En hij bij Allah, ermee word geconfronteerd.
Meestal is er wel een luisterend oor,
En zien ze in, dat hun dwaling, hun leven stoort,
Ze erkennen wel, ze zijn met Allah beter af,
En tonen spijt, voor hun dwalend gedrag.
Het is een plicht voor ons allemaal,
Om voor ons broeder/zuster klaar te staan,
Als zij in een afwijkend gedrag vertonen,
Om ze weer aan te sporen met goede woorden.
Ieder mens kan een keer dwalen in zijn leven,
Want sjeitan zal het altijd blijven proberen,
Maar wij zijn broeder en zusters in de Islam,
Die van elkaar houden, zoals een moslim beaamd.
Ingezonden door
Geplaatst op
08-11-2009
Over dit gedicht
Veel mensen zijn in dwaling , volgen de sjeitan ( duivel ) en wij moeten ze daar voor behoeden.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HetlevenReacties op ‘Dwaling,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!