vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het zwarte gat.
Bomen, ontdoen
zich langzaam van
van het loodzware blad.
Dagen, aan het verkorten
steeds vroeger verruild,
de donkerte het lange licht.
Veranderingen, die ik nu al
rondom jou doen en laten
bespeur.
Een aankomende depressie,
staat steevast voor jou
weer aan de deur.
Wat ligt er weer voor ons
in het verschiet.
Ik kan je, helpen verlichten,
helaas alles voor je kleuren
kan ik niet.
21-09-2009
www.droomster.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
21-09-2009
Over dit gedicht
drepressie
Geef uw waardering
Op basis van 33 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bladeren Herfsttijd VallenReacties op ‘Het zwarte gat.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!