Jij, zij, ik

Jij bent altijd al mooi geweest en hebt zoveel talent.
Zij waren altijd al mijn voorbeeld geweest.
Zij waren beter, mooier en sportiever.
Zij waren een rol model voor doorsnee.

Ik was lelijk.
Ik was anders.
Ik was raar en onzeker..

Zij kunnen zoveel en jij doet met ze mee.
Ik kan niet meer dan leven en denken en staat te kijken hoe jij je beweegt.
Zij dansen op een ritme dat ik niet hoor.
Zij zingen de noten die ik niet lezen kan als noten voor een stem.

Een instrument zou ik bespelen klungelig zo als ik ben, maar alles van mij zelf en wie ik ben?
Mijn stem mag niemand horen.
Mijn gezicht mag niemand zien.
Als ik dans op mijn kamer dan is de deur stevig dicht.

Ik ben anders.
Zij zijn zo mooi in het wit.
Wit straalt en valt op.
Dan sta ik liever uit het licht.
Zwart is in het donker als een onzichtbare keep.

Ik ben lelijk en zweet al snel.
Ik ben lelijk en heb geen platte buik.
Ik ben anders is dat mooi?
Nee ik ben anders, daar vindt je geen kleding voor.

Ik ben onzeker.
Ik draag geen wit.
Ik sta achterin.
Ik hoor niet wat ze zeggen.
Dat is een vreselijk begin.

Was ik maar wat zekerder.
Kon ik maar lachen in de spiegel.
Zou een jonge daar voor me zijn.
Kon ik maar trots op mezelf zijn.

Was ik maar normaal.
Dan verlies ik hoe ik was.
Dan verlies ik mijn verhalen.
Dan verlies ik mijn behulpzaamheid.

Ik ben zo bang dat ik dat gewoon niet ben.
Ik zoek vrienden waar bij ik zeker ben.
Had ik maar iets meer zelfverzekerdheid en iets minder angst.
Had ik maar een glimlach over mijn wang.