vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
druk, druk, druk
en altijd
komt de zon weer op
reikt met lichtende
stralen het koude water
warmt het gras
begroet de dag
en later
de dingen van alledag
nauwelijks tijd om
te bezinnen
door de drukke
dagelijkse dingen
haasten, rennen
helaas verslapen
onderweg
herhaaldelijk gapen
leven is niet
alleen dat
dagen vliegen
nog sneller
dan gedacht
sta eens stil
bij de kleine dingen
die je bij al dat haasten
steevast mist
denk niet straks
aan het einde
wat heb ik me
met al dat haasten
schromelijk vergist
©Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
25-09-2023
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HaastenReacties op ‘druk, druk, druk’
-
'Ik rust wel uit als ik dood ben', zei een wiskundige waarvan ik de naam vergeten ben en ik weet ook niet of hij izich dood gewerkt heeft.
guido - 04-10-2023 om 16:47