vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Anita Dalstraat
Dacht dat jouw stem klonk
wegzonk in toevalligheden
waar ik bij volle maan
de gulle liefde dronk
dacht dat ik bekoring voelde
opnieuw beginnen in beminnen
omdat ik je had losgelaten
en gekoesterd
gevoelens opgepoetst
in fris verlangen
Anita Dalstraat
hoorde ik jouw naam
in de echo van de nacht.
© mobar.
Reacties op ‘Anita Dalstraat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!