vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Komen en gaan
Jas, jas, jas
zei je tergend langzaam
tegen de draden
van mijn lichaam van mijn naam.
Het was een komen en gaan
nieuwe taal in nieuwe verhalen
de deur ging open en dicht
waarheden verschenen en verdwenen
alles kwam terug in herinneringen
in de stille herfst van jouw verlangen.
Trui, trui, trui
fluisterde je zachtjes
tegen de herfst van mijn bestaan.
© mobar
Reacties op ‘Komen en gaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!