vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwerver
Het lag aan de begroeide oevers
van de lawaaierige blauwe rivier
in dat onbeschermde verre land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken.
Hij gaf zijn bezit aan de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren waren op het gras
het groene gras van dromen
hij was in dat onbeschermde land
en eindigde achter de laatste horizon
zwerver en gewoon een vriend
onzeker door onzekerheden
omstandigheden niet verdiend.
© mobar
Ingezonden door
Geplaatst op
04-08-2021
Geef uw waardering
Op basis van 24 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Omstandigheden Onzekerheid ZwerverReacties op ‘Zwerver’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!