vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tussen hoop en afgrond
Het is wezenlijk aanwezig
dat verlangen naar een groter iets
dan de dagelijkse beslommeringen
die de crisis met zich meebrengt
iedere dag de touwtjes aan elkaar knopen
het einde van de maand komt steeds te laat
en hij denkt ook na over de toekomst
al het allemaal weer achter de rug is
het schip terugkeert in de haven
om de horizon te verblijden
met een nieuwe oogst voor de zon
een heldere gedachte voor de geest.
© mobar.
Reacties op ‘Tussen hoop en afgrond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!