Dag, droom

Adem in adem uit, dan wordt je wakker,
Blijf rustig maar schiet op, oogleden nog iets strakker

Vind de rust in de opbouwende haast,
Verveeld en passief agressief verbaasd.

Onvermijdbare tijdsdruk als een groeiend bos averechtsbomen,
Hoe meer er verstrijkt, hoe meer de tijd je wegdrukt van je dromen.

Uit willen, aan gaan. Blijf liggen, niet gaan staan.
Tellen, tot elf. Ontkennen dat je verliest van jezelf.
Rust breekbaar als glas, je enige kans voordat je doorhebt dat het probleem er was.
Gewoon gedoe, ik tegen mij, samen zakken naar wakker toe

Bij nader inzien vind ik heel dat slapen überhaupt maar ietwat verlept,
Was slaap maar als het assortiment van de action, troep die je niet nodig hebt.

Hier kan ik echter alleen van dromen, hopen dat die droom er nog van gaat komen.
Maar voordat ik me weer te fanatiek in het dromen stort,
Is het de wekker waarvan ik bedrogen wakker word.

Weg bos, weg averechtsboom,
Achtergebleven in de droom