VLEUGELS VAN SATIJN! (Tekst Kerima Ellouise - Muziek Guido De Pelsmaeker) © SABAM

nu de lucht geklaard is,
laat ik d’aarde los
én... misschien ben ‘k morgen,
al voorbij de zon
mag ik jou nog even dragen,
voor ik gewichtloos word
of wil je nog wat praten,
over die mooiste nacht,
toen jij mij vleugels gaf

nu de lucht geklaard is,
laat ik alles los
jij tooide mij met vleugels,
hoog en wijd gespreid
zodat ik m’n hele leven,
héél vrij mijzelf kon zijn
die nacht, vermomd als vlinder,
zijn vleugels waren wij,
vleugels van satijn..