Haven

Waar het landschap in stevige contouren
grensgebied vormde, tussen wildernis

en aangelegde beschaving, liep een lange
stoffige weg naar de haven, waar je haveloos

kon drinken bij de boezem van het leven
en ik die berooid en verdrietig was

veranderde niets aan de talloze dagen
met pezige arbeiders die kisten droegen

met daarin de doden met gebroken hart
ik miste haar hartstochtelijk

zij was bloemrijk in het gemis
door zich doelloos dood te drinken

vond zij haar haven in een kist.