vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zeevriend
De weidse gebaren van jouw golfstroom
beademen het voorjaar met nieuwe zomer
in de stilte van die heimwee
ben ik het kind van de duinen
te klein om de horizon te aanschouwen
te groot om de zandkorrels te tellen
in de verte van dat grote verlangen
zeevriend, leen mij de weemoed in jouw ogen
laat het land van mijn hart jouw schip zijn
de natuur van jouw geest een goede daad
zolang er hoop is, blijven we varen.
Reacties op ‘Zeevriend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!