vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hulde aan de natuur,
Moeder natuur wat ben je mooi,
met je zee, rivieren en kanalen
met je groen belegerd en bezet
Je bergen en je dalen.
Je bent een schitterend wonderrijk
met wisselend firmament.
Met zon,maan of sterren
zijn we iedere dag verwend
Je bent van onmetelijke poëzie
Met grote of kleine staten
Een eeuwig zingende zee
Moet ik je nu aanbidden of haten?
Want waarom zijn bergen zo hoog
Is er geen liefde onder de mensen?
Groeit al dat mooie bij u
En mizerie bij de mensen?

Ingezonden door
Geplaatst op
07-04-2019
Over dit gedicht
Al bloeit alles nog niet op volle kracht toch geurt en kleurt het in een volkomen pracht. Waarom in de natuur en niet bij alle mensen?
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BloeienReacties op ‘Hulde aan de natuur,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!