De donkere gang.

Niet meer te weten ,waar te gaan.
schuifelen met je voeten,
tasten met gespreide handen.
Een plek zoeken om te kunnen staan.

Je wanen in een doolhof,
zonder licht nog aan het eind.
Hersenen,vervagen traag tot stof.
Iedere trilling,die je verstomt,
vreet genadeloos aan je brein.

Deze gang ,alleen te moeten maken.
Het gevecht,met en tegen jezelf.
Overwinnen van de pijn,
en strompelend bij de uitgang te geraken.