Dansen
Ooit zagen we elkaar voor het eerst
bij die ijstaart tijdens de koude oorlog
in de dierentuin die toen het dorp heette
jij bleek een doorwinterde vleeseter
en ik een vlekkeloze vegetariër
met stotterprobleem rond mijn onderlip
je ontwapende mij door mij te ontwortelen
met mijn charmes begon ik een offensief
om je uit jouw eenzaamheid te halen
vertelde je over het onderbewustzijn
die van de lichtgevende mens
en die van het duistere dier
na de borrel vroeg je mij ten dans
in wat toen doorging als een danszaal
maar tegenwoordig dienst doet
als sportplek voor hangouderen
en we kusten elkaar regelmatig
tijdens de regenachtige herfst
die volgde, volgden wij elkaar
en dat doen wij nu nog steeds
tussen woorden, dagen en nachten
in ons onderbewustzijn van de droom.
Reacties op ‘Dansen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!