Alles of niets, een oprisping

Uit 'Het absurdistisch universum'

Waar het volle niets de norm is
zal de oneindigheid godheid zijn
zal de afstand de tijd verhalen.

De tijd die de reisgenoot zal zijn
naar het van alle tijd gegeven
doel van de beleefde dingen,

tot de dood ons van alles scheidt
en verwaait naar de zwarte verte
om in wanhoop niets te zien.

Niets dan de veldlijnen van wat was.
in noch de golven noch de delen
maar wel de beelden die verbeelden

van de vele werelden die wentelen
verder in banen van enkel denken
waar het volle niets de vorm is.

Guido van Geel