Nee, en jij dan .....

Uit 'Het romantisch avondmaal'..

Ik fietste over een weg met bomen
in een ochtend na de kantorentocht
het was stil alsof het al de ochtend duurde

ware het niet de zij maar bleef herhalen
iets wat op een Bargoense mantra leek
of liever een litanie met Paapse variaties

met een boeren bas er tussendoor
waarvan ik geen woord kon maken
ik fietste en ik fietste zij hield mij bij
zachter zachtst een tractor en voorbij.

Guido van Geel