vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In licht craquelé
ik zie
je portret
in licht craquelé
uit scheurtjes
in tijd lekt de kleur
van pigment
jouw vitaal moment
heeft een waas van
vergeten leven gekregen
zelfs het mystieke
van je lach is in
diepte wat uitgevlakt
ik probeer met
de fijnste penselen
iets van die magie te helen
in retoucheren laat ik
de jaren ontdooien zo dat
je ziel zich weer kan ontplooien
wil melker
28/02/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
28-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Mystiek SchilderenReacties op ‘ In licht craquelé ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!