vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nostalgie…
Hoge bergen, tropische landen
Verre oorden, witte stranden
Heimwee is niet altijd denken
Aan vervlogen tijden,
Soms heb ik heimwee naar
Je warme handen die zich zoekend
Een weg banen in mijn wilde haren
Je bonzend hart dat op hol slaat bij
Het fluisteren van je naam
Je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit
Van ons geliefd café
Dit zijn nu maar enkele kleine dingen
Maar weet heel goed
Het doet zo’n deugd van binnen
Elk afscheid is er een teveel
Nostalgie is zoveel meer ….
Metske,2015
Reacties op ‘Nostalgie… ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!