Toegeven, na al die maanden
Ze voelt haar al weken niet goed
vandaag lijkt het uit de hand te lopen
ze weet niet meer hoe alles moet
dat het beter wordt, kan ze enkel hopen
Ze denkt dat het een verlossing zal zijn
als ze een mes zet op haar been of arm
even verlost van de pijn
van automutilatie krijgt ze het warm
Jaren heeft ze het al gedaan
maar een paar maanden later is ze kunnen stoppen
nu laat ze weer een traan
want enkel snijden kan haar van haar verdriet verlossen
Haar pijn is te zwaar
haar zorgen te groot
ze zal weer moeten doen
of het wordt haar dood
Ze haalt een mes uit de kast
zet een kras in haar arm en been
van het toegeven is ze zo verrast
maar na al die maanden kan ze er niet meer omheen
Ingezonden door
Geplaatst op
22-03-2015
Over dit gedicht
Niet waargebeurd, maar ik weet wel wat automutilatie is
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutilatie Pijn Snijden ToegevenReacties op ‘Toegeven, na al die maanden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!