vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Huilen op je schouder.
Laat me huilen op je schouder,
even verwerken al die pijn.
Soms word het me teveel,
kan niet eeuwig sterk zijn.
Laat me even leunen,
sla je armen om me heen.
Ik heb je nu nodig,
kan het even niet alleen.
Druk me stevig tegen je aan.
Troost me, steun me.
In jou armen,
zal het beter met me gaan.
Reacties op ‘Huilen op je schouder.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!