Gebroken vleugels

Een paradijsvogel
met gebroken vleugels
Met een geloof,
dat los staat van de tijd
Zal ooit zijn vleugels weer uitslaan
Hij zal weer vliegen, in zijn paradijs

Waar met het hoofd boven water,
Zij verdronken in de tranen
Kleuren de gebeden,
het duistere weer in

Met een helder licht als van de volle maan
Het is een begin
van een pijnlijke herinnering
Om vol goede moed,
weer door te kunnen gaan

Hoop, vertrouwen,
Samen sterk staand
Vele handen bij elkaar gevouwen
Wachtend op het antwoord,
Van de vragen die zijn gaan leven

Een paradijsvogel
met gebroken vleugels
Zal ooit weer kunnen vliegen
Op het ritme van de wind
Gedreven door de gedachtegang
Door het zijn, van God's kind

Hij zal de heer niet verloochenen
Hij zal de hoop niet verliezen
Maar hij stelt zijn hart open
Voor de werkelijke reden van het leed

We willen het begrijpen
Maar het gaat ons nu te boven

Het is de Heer die alles weet

Het zijn Wij,
die in hem geloven

© Copyright PatrickS