Gevoel

schijn bedriegt zegt men toch
terwijl ik op gedichten inlog
staar ik me blind op een gegeven
gevoelens om mee te leven

het lijkt wel of ik versteen
gevoelens gaan nergens meer heen
ze blijven ergens diep verborgen
ben ik soms bang voor morgen?

bang om ontslagen te worden misschien?
verlies ik dan ons huis
ons gezin zijn thuis
of is het iets wat ik niet WIL zien

durf ik het niet meer toe te laten
mijn eigen IK
nu heb ik het gevoel dat ik stik
waar zal ik eens gaan praten?

nu ik dit zo schrijf
voel ik dat ik verstijf
praten
met wie?
iedereen heeft het druk
met zijn of haar geluk
vast heb ik niet de moed
om toe te laten
er met iemand over te praten

zal ik het nu hierbij dan laten
hebben jullie het in de gaten?
nu zit ik toch te praten
dat mijn gevoelens me hebben verlaten

Marill
01-10-2014

© Copyright Marill