zelfs nu

De duisternis omarmt me als een oude vriend
ik voel zijn vochtige adem op mijn huid
heel voorzichtig grijpt de koude rond mijn hart
als een donkere mantel die mij bedekt
en verstikt de laatste herinnering die ik nog had

Gedwee volgde ik hem terug naar waar ik vandaan kwam
toen plots een lichtstraaltje in mijn ogen viel
langzaamaan schudde ik de donkere mantel van mij af
een warmte vervulde mij toen ik dat straaltje met mijn ogen volgde

Ik nam weer afscheid van een oude vriend...
en ik verwelkomde mijn oude herinneringen

zelfs nu...is er nog steeds een nieuwe dag
een nieuwe kans

© Copyright Pollisken

Ingezonden door

Pollisken

Geplaatst op

22-09-2014

Over dit gedicht

Maak er zelf maar van van wat je wil

Tags

Duisternis Herinnering Kans Lichtstraaltje Liefde Warmte