Ik miste sneeuw

Het was lente
wij keken
met ingehouden adem
naar de tulpenbollen
en tere sneeuwklokjes
die wederom de winter hadden verslagen
Het werd zomer
wij voelden
met naakte lijven
de zon branden
en prikken
op witte armen die langzaam bruin-rood kleurden
De herfst kwam
wij hoorden
zelfs diep in onze slaap
de harde wind
en dikke druppels
die zich opdrongen aan de wereld om ons heen
En winter
wij hoopten
op een witte wereld
vol sneeuw en ijs
waarin wij glijden zouden
en spelen

Het was lente
en de wereld
had een slag gemist
Ik kijk nog steeds naar buiten
Het kan in april
immers nog steeds gaan sneeuwen

© Copyright J1nneke

Ingezonden door

J1nneke

Geplaatst op

10-09-2014

Over dit gedicht

Waar iedereen zo lijkt te verlangen naar zon en warmte. Omarm ik liever de kou van de winter.

Tags

Wensen Winter