zolderlicht
als een priesteres aanbidt je de zon intens genietend van de warmte
je biedt je koninklijk lichaam aan als een schitterend juweel
het licht weerkaatst op je blanke huid wat je verlangde
de lijn van je borsten en nek vormt een Raveel
geknield trots onderdanig handen op je dijen uitgespreid
als steunen voor je opgeheven hoofd en torso
offerlam voor de oppergod onbezorgd neergevleid
of een fijngepenseeld bloemencorso
een droom die vlug zal verdwijnen
beeldig beeld op mijn netvlies gebrand
om dan plots als een déjà -vu weer te verschijnen
als mijn muze hand in hand
te mogen dromen van zoveel schoonheid
gemaakt van licht en donker en fijn lijnenspel
bezorg jij mij een ongekende vroede vroomheid
zowel voor hemel als voor hel
© Copyright fets
Ingezonden door
fets
Geplaatst op
23-08-2014
Over dit gedicht
voor een dakraam op de knieën genietend van, de zon