gehandicapt

Na al die vervelende gebeurtenissen in het duister zoek ik een sprankeltje licht.
Licht, om beter te kunnen kijken naar de toekomst.
Zicht, om te zien waar het mis is gegaan.
Dan kan ik weer op eigen benen staan.
Dit keer zonder onzekerheid, zonder schaamte.
Als dat nou eens zou kunnen.
Alleen, ik heb mensen pijn gedaan.
Volgens mijn familie ben ik niet voldaan, zo hebben ze mij afgestaan.
Nu in het gehandicaptentehuis zoek ik nog steeds naar dat ene sprankeltje licht.
Licht, om beter te kunnen kijken naar het zicht.

© Copyright gerdien