Kolibrie
In een waas van kolibrie
de bloemen aangeland
vleugels regenboog
de nectar gesnaveld
als in een zoen
ik proef de kleuren
kant mij aan
de zwaartekracht
geen een die honing
of het zaad verwacht
en toch
en toch
de aarde is geschreven
met de vlucht van schaduw
de dauw, de druppel
de tetter en de sneb
het klaren van de stamper
het nemen en het geven
de vogel in de lucht.
© Copyright Rudi Lejaeghere
Ingezonden door
Rudi Lejaeghere
Geplaatst op
26-07-2014
Over dit gedicht
Het is een eerbetoon aan een van een kleine, mooie vogel.