en niemand ziet hoe klein ik ben

En niemand ziet hoe klein ik ben….

De buitenkant is wat iedereen ziet.
Maar mijn gevoelens, die zie je niet.
Ik gedraag me flink, ik red me wel.
Al twijfel ik vaak, dat merk je niet snel.
En niemand ziet hoe klein ik ben…

Onzeker en kwetsbaar, dat wil ik niet zijn
Maar ik voel het wel en soms doet het pijn.
Ik verberg het en bouw een muur om mij heen.
En daar komt geen mens doorheen.
En niemand ziet hoe klein ik ben…

Angst om iets of iemand te verliezen.
Moet ik iets zeggen, ik durf niet te kiezen.
Bang dat het nooit meer goed zal komen.
Stilzwijgend heb ik het besluit al genomen.
En niemand ziet hoe klein ik ben…

Ik draag een masker on te verbergen.
Hoe ik ertegen op zie, al die bergen.
Al die verwachtingen waaraan ik moet voldoen.
Zo stevig sta ik helemaal niet in mijn schoen.
En niemand ziet hoe klein ik ben…

Die gevoelens, ik hou ze allemaal voor mij.
Nar de buitenwereld ben ik vrolijk en blij.
Dapper probeer ik mijn mannetje te staan.
Al kan ik het echt niet altijd aan.
En niemand ziet hoe klein ik ben…
Nee… niemand ziet hoe klein ik ben….

© Copyright mijn gedichten en gedachten

Ingezonden door

mijn gedichten en gedachten

Geplaatst op

15-06-2014

Tags

Verdriet