Weemoed
Uit: 'Het Absurdistisch Universum'
de heilige wormen speekselen aan de strotten
om laag na laag de oude leugens te belikken
ter heiliging en ten diepste te doen verrotten
onder in galmende kathedralen ter begoocheling
geesten wachten rij na rij na rij in de strikken
om te verkleven tot een gasstinkende bezwering
waant hoog boven de verwording de heremiet
zich priesterkoning over de wuivende velden
van zijn jeugd met verre kinderstemmen
en het tot huilens toe vergeten Lentelied
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
27-05-2014
Over dit gedicht
'Ik zie het niet meer zitten', zei de optimist en zag de pessimist hangen. .