ik ben het beu, ik geef het op

Bruine ogen staren me aan
en plots valt er een traan
een traan vol liefde en geluk
jij maakt me niet kapot,
jij maat me niet stuk!
Ik ben sterk en zit vol energie
maar de energie die ik nu voel is zwak en verloren
alles wat ik nu wil horen is:
"kom maar, alles is voorbij"
dan zie ik die bruine ogen weer,
ze staren me aan
en er valt weer een traan
nu een traan vol verdriet en verlangen
ik wil niet meer vechten tegen
al het verdriet dat in mij zit
ik wil al mijn verdriet uitschreeuwen
maar daarvoor heb ik niet meer genoeg adem
ik kijk weer naar de bruine ogen,
naar mezelf in de spiegel!
ik voel me suf en zonder pit!
ik ben moe ik geef het op
ik zet er een punt achter,
ik stop!

© Copyright cleo'tje

Ingezonden door

cleo'tje

Geplaatst op

25-04-2014

Over dit gedicht

...

Tags

Tranen Verdriet Verlangen