Paarden

Als ik aan paarden denk, dan hoor ik het hoefgekletter op het erf.
Dan zie ik twee grote bruine ogen.
Dan ruik ik de paardenlucht.

En voel ik zachtjes,
Zachtjes,
Heel zachtjes
Een neus die in mijn hand wordt gedrukt.
Ik zucht,
Ik weet dat ik mezelf ken,
En dat ik aan het dromen ben.

Opeens hoor ik het hoefgekletter,
Harder,
Harder,
Veel harder worden.
Het raam gaat zachtjes open,
Voor mij staat een prachtige Arabier die ik nooit zou kunnen kopen.
En weer ruik ik de paardenlucht.

Dan word ik wakker, ''Zucht...''

© Copyright Ida Anoniem