Ongeboren wondertjes

Onze kinderwens was zo groot
jarenlang moesten we proberen
tot er een kindje groeide in mijn schoot

Ik wist het nog maar pas dat jij bestond
maar er is iets misgegaan
en ik moest je al weer afstaan
mijn eerste wonder

Paar jaar later opnieuw zwanger
ons geluk kon niet meer stuk
deze keer al 11 weken ver
we dachten, deze keer is het gelukt

We hadden je hartje horen kloppen
konden je op de echo zien
waarom moest alles weer stoppen
werd het weer als voordien

ons tweede wondertje, ook jou waren we verloren
ons tweede wondertje, ook jij ongeboren

Het is ondertussen al meer dan 5 jaar geleden dat ik jullie allebei verloor maar vergeten doe ik jullie niet, jullie zijn onze beschermengeltjes en dat bied me ergens troost, stel het goed daarboven, en bedankt om over ons te waken

© Copyright Emma

Ingezonden door

Emma

Geplaatst op

16-04-2014

Over dit gedicht

Ik heb nu een dochtertje waar ik zielsveel van hou en voor niets of niemand zou willen ruilen, maar vergeten doe ik jullie niet, mijn twee wondertjes

Tags

Verdriet