hij moest me breken

mijn verliefdheid maakte me blind
ik streed voor zijn liefde, moest hem krijgen
tot ik hem eindelijk veroverd had

even vond ik rust, maar toen de angst
ik was bang voor mijn bereikbaarheid
bang voor zijn liefde en vertrouwen

hij dacht dat hij me kende en mocht kennen
ik word niet en wil niet gekend worden
hij mag niet geloven dat hij me begrijpt

ik werd gek, doodsbang, had spijt
mijn kwetsbaarheid liet ik zien
dus ik sloot me snel weer af

hij moest me breken, maar wilde niet
hij gaf me een knuffel, brak me zo
ik duwde hem weg en ben vertrokken

ik vond het zo moeilijk, zo pijnlijk
van mij werd gehouden en dat kan niet
ik ben toch zo betekenisloos

het maakte me bang, voor hem en mezelf
ik wilde hem niet pijn doen, maar werd gek
toen heb ik het uitgemaakt

© Copyright Zomaar iemand

Ingezonden door

Zomaar iemand

Geplaatst op

08-04-2014

Over dit gedicht

Mijn gedichten worden met de dag slechter. Ik heb het door.

Tags

Angst Bereikbaarheid Pijn Uitmaken Verliefdheid Vertrouwen