Gevochten voor mijn hoop

Als de zon begint te schijnen,
En de lucht is helder blauw.
Dan lig ik daar te denken,
Te denken aan alleen maar jou.

Ik lig dan stil te denken,
Aan alle nare momenten,
Aan de zware tijden,
Toen jij niet bij me was.

Ik had alle hoop al opgegeven,
Door de moordenaar die in me sloop.
Ik dacht 'ik zal wel eenzaam sterven',
Zonder liefde, zonder hoop.

Mijn leven begon weer zin te krijgen,
Toen ik zag dat je bij me stond.
Je zei me dat ik genezen was,
Dat de kuur was afgerond.

Na een jaar eindelijk naar huis,
Na een jaar vechten voor mijn leven.
Na een jaar vol tegenslagen,
Waarin ik meer dan alles heb gegeven.
Ik heb alles gegeven,
Alleen maar om bij jou te zijn.

© Copyright Bi-proud-of-you