Spring!

Spring!
Onder mij zie ik de klif.
De afgrond waar ik in vallen zal.  

Ik hoor de wind,  hij huilt.
Huilt omdat ik springen ga.
Ik huil mee, maar voel geen verdriet.  

Ik hoor de golven, ze schreeuwen.
Schreeuwen en verwelkomen.
Ze willen dat ik kom.
Ik wil dat ik kom.  

Ik ga springen.
Verwacht de kou,
Verwacht de pijn.
En hoop.  

Ik hoop dat het over is.
De pijn en het verdriet.
Ik hoop dat het over is.
Mijn leven!  

© Copyright Daniël Schaap

Ingezonden door

Daniël Schaap

Geplaatst op

02-04-2014

Over dit gedicht

Zelf meegemaakt.

Tags

Dood Golf Klif Pijn Verdriet