Spring!
Spring!
Onder mij zie ik de klif.
De afgrond waar ik in vallen zal. Â
Ik hoor de wind, Â hij huilt.
Huilt omdat ik springen ga.
Ik huil mee, maar voel geen verdriet. Â
Ik hoor de golven, ze schreeuwen.
Schreeuwen en verwelkomen.
Ze willen dat ik kom.
Ik wil dat ik kom. Â
Ik ga springen.
Verwacht de kou,
Verwacht de pijn.
En hoop. Â
Ik hoop dat het over is.
De pijn en het verdriet.
Ik hoop dat het over is.
Mijn leven! Â
© Copyright Daniël Schaap
Ingezonden door
Daniël Schaap
Geplaatst op
02-04-2014
Over dit gedicht
Zelf meegemaakt.