De Plofkip en de Vakbondsman

Een plofkip in het grootbedrijf
in ploegendienst de ganse dag
werkte aan zijn productielijf
in ‘n tempo dat op schema lag.

Hij vrat en vrat zijn kippenvoer
piepte nog en was al groot
maar lopen nog een hele toer
of hij zakte al door zijn linker poot

en oei, de rechter wilde ook niet gaan
dat zag een kritisch vakbondsman
die dacht daar ga ik lekker tegenaan
actie, actie en staken als het effe kan

Hij ging al voor de kippen staan
en riep:’jullie product dat kan niet deugen’
da’s ongezond zo’n vette baan
’t is één grote kapitalistenleugen.

De kippen sloegen daarop aan het krakelen
‘zo’n wanproduct dat gaan we ruimen’
en vlogen naar hun strotten en de kelen
want plofkippen zijn niet te pruimen.

Vandaag, vier voor de prijs van drie
een plofknaller voor de slimme klant
maar de getroffen kippenindustrie
verdween naar een goedkoper land.

Omwille van de honing
is de klant de koning.

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

03-03-2014

Over dit gedicht

''Gebakken lucht', zei de vakbondsman en zag het lontje branden.

Tags

Fabel Guidovangeel