mijn symfonie imponeerde je

ergens wil ik zwijgen
even mijn ogen sluiten
en zien dat alles goed komt

je haalt me de woorden uit de mond
lettergrepen lagen op mijn tong
ontplooiden zich tot een uithaal

ik hield ze binnen en hoorde de echo
ook jij had ze gezien, vluchtig wit
ik kom later wel weer terug

jij begreep mijn vervormde woorden
zag het verhaal geschreven staan
zoals ik het nooit bedoeld had

toch was ik blij dat
ik nooit had willen praten
mijn symfonie imponeerde je nog

© Copyright Zomaar iemand