Eenzame gedachte
starend door mijn raam
voel ik me zo verloren
de wind komt het verstoren
fluister ik plots je naam
in een flits
zie ik je staan
in geen velden of wegen
storm en regen
kwam ik je ooit tegen
alleen voor mijn raam
fluister ik wederom je naam
voel jij ook de eenzaamheid
vraag ik me af
voelend jouw nabijheid
die me zomaar omgaf
starend voor mijn raam
fluisterend je naam
© Copyright Marill
Ingezonden door
Marill
Geplaatst op
08-02-2014
Over dit gedicht
nog steeds mis ik je, zeker in regenachtige dagen